Benfotiamina jest rozpuszczalną w tłuszczach formą witaminy B1. Dzięki temu błyskawicznie wnika do komórek mogąc spełnić swoją funkcję.
Na co wpływa benfotiamina:
1. Poprawia metabolizm cukrów przez aktywację enzymu transketolazy, będącego kluczowym w ich zużyciu.
2. Chroni uszkodzenie DNA w przypadku podwyższonego poziomu cukru we krwi (insulinooporność, cukrzyca)
3. Benfotiamina ogranicza skutecznie czynniki glikacji komórek AGE, które powodują niszczenie i starzenie się komórek. AGE są powiązane z wysokim poziomem cukru we krwi, więc szczególnie narażone na ich wpływ są osoby z insulinoopornością czy cukrzycą. Nota bene, zwiększona ilość AGE we krwi będzie w morfologii odznaczała się podwyższoną ilością monocytów.
4. Wpływa regenerująco na układ nerwowy działając przeciwzapalnie na mikrogleje. Ogranicza produkcję mediatorów stanów zapalnych, takich jak iNOS, COX-2, Hsp-70, TNF-alfa, IL-6, jednocześnie zwiększając produkcję przeciwzapalnego IL-10.
5. Poprawia funkcje kognitywne w przypadku ich spadku, jak wykazano na pacjentach z Alzheimerem.
6. Działa ochronnie na układ naczyniowy w przypadku zbyt wysokiego poziomu cukru we krwi.
7. Działa zapobiegawczo na nowotwory przez tworzenie antyoksydacyjnego NADPH (bierze udział między innymi w oddychaniu komórkowym).
8. Pomaga ograniczyć trójglicerydy i dyslipidemię w przypadku osób z podwyższonym poziomem cukru we krwi.
A teraz jak w praktyce benfotiamina pomaga:
– Stabilizuje poziom cukru we krwi dając stałą energię i zwiększając produktywność zarówno umysłową, jak i fizyczną. Przydatna u osób spożywających wysoką ilość węglowodanów (sportowcy) i tych, którzy chcą poprawić swoją wydajność umysłową.
– Redukuje stany zapalne i poprawia funkcje poznawcze w przypadku u osób, które doświadczyły ich spadku (np. problemy z pamięcią/skupieniem w wyniku długotrwającego stresu).
– Może pomóc w takich przypadłościach jak zachcianki na słodkie produkty
– Szczególnie rozważyć powinny ją osoby obciążone wysiłkiem fizycznym oraz borykające się z insulinoopornością, cukrzycą czy zauważalnym szybkim starzeniem się skóry (wynik glikacji komórek).
Dawkowanie: 150 mg do 3 razy dziennie. W praktyce dawki nawet 1000 mg dziennie nie powodują skutków ubocznych.
Bibliografia:
1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24747137
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24843471
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25806370
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20188835
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25695433
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27696179
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20881100
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26811478
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18220605