Aloes – remedium na refluks?


Refluks jest niekomfortowym stanem wynikającym z zaburzeń w obrębie pracy żołądka, który powoduje między innymi ból i podrażnienie klatki piersiowej oraz górnej części brzucha. Może wynikać z palenia papierosów, przejadania się, spożywania tłustych, pikantnych pokarmów, lub dużego spożycia kofeiny. Do jego powstawania przyczyniać się mogą również stres, otyłość oraz niektóre leki.

OBJAWY REFLUKSU

– uczucie pieczenia w okolicy mostka

– chrypka

– suchy kaszel

– ból brzucha

– nadkwasota

– zgaga

– cofanie się treści pokarmowej do przełyku

– puste odbijanie się z wyczuwalną kwasotą

ALOES NA REFLUKS
Aloes może stanowić remedium dla osób, które borykają się z omawianą dolegliwością. Jak wykazało badanie [1], oczyszczony sok z aloesu zmniejsza dolegliwości refluksowe równie skutecznie, jak niektóre tradycyjne leki stosowane w tym celu, takie jak np. omeprazol (lek z rodzaju inhibitorów pompy protonowej, które zmniejszają produkcję kwasu solnego w żołądku). W owym badaniu skuteczną dawką soku z aloesu było już jego 10 ml, czyli mniej więcej tyle, co pełna łyżka stołowa.
Co jednak istotne, sok z aloesu był w stanie pomóc tylko w lżejszych przypadkach, natomiast okazał się mniej efektywny od konwencjonalnych leków w przypadku takich symptomów, jak zgaga, wzdęcia, odbijanie się. Nie mniej, był lepiej tolerowany od medykamentów używanych w badaniu, stąd może stanowić naturalną, bardzo bezpieczną alternatywę dla nich, w przypadku łagodniejszej formy refluksu.

BEZPIECZEŃSTWO
Pomimo tego, iż powszechnie uważany jest za bezpieczny do spożycia w formie żelu lub soku, warto mieć na uwadze, że aloes może być dla niektórych osób niewskazany, z racji iż może wywoływać pewne skutki uboczne [2].
U niektórych osób mogą wystąpić problemy jelitowe objawiające się biegunką, luźnymi stolcami. W pewnych przypadkach występują bóle brzucha i skurczu żołądka. Może również prowadzić do obniżenia poziomu cukru we krwi, stąd osoby przyjmujące medykamenty wpływające na gospodarkę cukrową, powinny skonsultować użycie aloesu najpierw ze specjalistą.
Zdarza się w przypadku niektórych osób, że po spożyciu aloesu pojawią się zmiany skórne, jak wysypka, co stanowić będzie przesłankę o jego ograniczeniu.
Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią również powinny najpierw skonsultować z lekarzem stosowanie aloesu.

REFLUKS A STYL ŻYCIA
Stosowanie aloesu połączone ze zmianami w stylu życia może być znacznie bardziej efektywne w zwalczaniu refluksu, niż sama suplementacja aloesem [3]. Tym bardziej dobrym pomysłem jest wdrożenie takich zmian, jeśli widzimy, że pewne przyczyny nasilają tę dolegliwość, jak palenie papierosów. W przypadku otyłości, która również jest czynnikiem nasilającym refluks, zrzucenie zbędnych kilogramów za pomocą restrykcji żywieniowej oraz ćwiczeń fizycznych, także powinno przynieść pozytywny skutek. Wskazanym również jest dostosowanie nawyków żywieniowych, tzn. lżejsze (mniej tłuste) posiłki, unikanie ostrych przypraw, nieprzejadanie się oraz spożycie kolacji w odpowiednim odstępie od pory kładzenia się do snu.
Ważnym jest też unikanie noszenia odzieży, która uciska żołądek, co zwłaszcza tyczyć się będzie kobiet.

PODSUMOWANIE

Stosowanie soku z aloesu, bądź jego suplementu diety, może stanowić pomoc w przypadku zmagania się z refluksem. Najskuteczniej połączyć jest jego stosowanie, ze zmianami w stylu życia, nawykach żywieniowych, które zazwyczaj są główną przyczyną występowania refluksu. Warto przy tym pamiętać, że w niektórych przypadkach stosowanie aloesu może być niebezpieczne, jak w przypadku kobiet w ciąży, czy diabetyków stosujących medykamenty i należy najpierw skonsultować się ze specjalistą.

Bibliografia:

  1. Panahi Y, Khedmat H, Valizadegan G, Mohtashami R, Sahebkar A. Efficacy and safety of Aloe vera syrup for the treatment of gastroesophageal reflux disease: a pilot randomized positive-controlled trial. J Tradit Chin Med. 2015 Dec;35(6):632-6.
  2. https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-607/aloe
  3. Danisa M. Clarrett, MD. Gastroesophageal Reflux Disease (GERD). Mo Med. 2018 May-Jun; 115(3): 214–218.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *